Көктоғайдағы Гоминдаң базасын талқандауға аттандық, қоршап барып ақыры жау бекінісіне таянғанымызбен бекіністерінен оқ боратқан жау маңына жолатар емес, ақыры ел ағалары «бекіністердің тесігінен сыртқа лақтырған жау бомбасын тездікпен өздеріне қарай лақтыруды» бұйырды.
Ол кезде он жеті жас мөлшерінде едім, әрі әрекетім тым шапшан болғандықтан мені жұмсады, еңбектей барып қарсы жақтан лақтырылған бомбаны бекіністердің тесігінен ішіне қарай лақтырдым, сөйтіп үш бекіністі жарып азаматтардың шабуылдау жолын аштым, амал не ары қарай талай бекіністі талқандар едім, өкшемнен оқ тиіп жүре алмай қалдым. Мені дереу Моңғолия доғдырханасына жөткеп жіберді, әне содан бастап менің азандап қойған Шәйзат атымнан көрі «бала батыр» атыммен танып, әйгілене түстім – дейді Шәйзат қария.
