Кешкі ымыртта үйге үш адам салаң етіп жетіп келді. Біз алғаш абдырап қалдық, аман – сәлемнен соң олар өздерін «Ел ағалары жібергенін» айтқанда тіпті саса бастадық. Себебі жақында ғана қолымдағы құсым бір күнде бес түлкі алып елді шулатқан еді, мыналардың көзінің құрты сол аң-теріліріне түсіп келгенін біле қойдым. Құлағы біздің кеңесімізде жүрген әйелім күңкілдеп; «жақсы бүркіт, жүйрік ат жанға қас-деген аталы сөздің жаны бар, осыны қоябер дедім, тіл алмайсың»-деген еді, келген азаматтың бірі жәй сұрасқанымызда маған құрдас болып шыққан еді, кеңкілдей күліп.