Ұмыт болып кеткен, бір таныс әуен сырыттан келгендей. Оянып кеттім де, пердесі сырулы тұрған терезеге көз салдым. Жоңғар Алатаудың басынан таң рауандап келеді. Қыр қыдыратын түннің салқын лебімен жуа-жусанның, алма-өріктердің, алуан гүлдердің жұпары мүңкіп тұр. Терезенің ашығынан бөлме ішіне әлде қашан сіңген-ді. Құс киелісі ақбауыр қарлығаш терезенің жақтауында қоныпты. Құйқылжыта сайрап, ұлы таудың қойнауын әсем сазына тербетуде. Һәм тіршілік иелерін бүкілімен оятпақ та... Қызыл күрең тамағын дамылсыз бүлкілдетеді. Ала таңның симфониясындай сезілген сырлы әуен, жүрегіме жетіп, санамда шалқыды. Ертерек өтіп кеткен күндерден бір оқиғаны есіме түсіріп, үша барды…